Prawo rodzinne

Do rozpoznania sprawy rozwodowej sądem właściwym jest wydział cywilny sądu okręgowego. Zgodnie z art. 41 Kodeksu postępowania cywilnego Powództwo ze stosunku małżeństwa wytacza się wyłącznie przed sąd, w którego okręgu małżonkowie mieli ostatnie miejsce zamieszkania, jeżeli choć jedno z nich w okręgu tym jeszcze ma miejsce zamieszkania lub zwykłego pobytu. Z braku takiej podstawy wyłącznie właściwy jest sąd miejsca zamieszkania strony pozwanej, a jeżeli i tej podstawy nie ma – sąd miejsca zamieszkania powoda. Jeżeli potrzebujesz pomocy bo chcesz wnieść pozew o rozwód w Toruniu - wejdź na podstronę "Rozwód".

Zgodnie z art. 56 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, sąd rozwiązuje małżeństwo przez rozwód, kiedy uzna że między małżonkami nastąpił zupełny i trwały rozkład pożycia. Ustawodawca nie precyzuje pojęcia zupełnego i trwałego rozkładu pożycia. W praktyce przyjęło się, że na rozkład pożycia składa się kilka elementów. Tak więc, miedzy małżonkami zniknęło już uczycie miłości i obie strony nie widzą szansy na ponowne jej zaistnienie. Istotnym elementem są relacje intymne, które jeżeli w dalszym ciągu się pojawiają, mogą świadczyć o tym, ze zupełny i trwały rozkład pożycia nie ma miejsca. Do tego dochodzi segment ekonomiczny i prowadzenie wspólnego gospodarstwa domowego. Uznanie przez sąd braku występowania żadnego z powyższych elementów, najczęściej skutkować będzie orzeczeniem rozwiązania małżeństwa przez rozwód.

Całkowity koszt sprawy rozwodowej jest uzależniony od indywidualnych sytuacji. Każda sprawa jest inna, co uniemożliwia podanie konkretnych kosztów bez zapoznania się ze stanem faktycznym oraz niezbędną dokumentacją. Natomiast, stałą opłatą od pozwu rozwodowego jest kwota 600 zł. Dodatkowo jeżeli małżonek wnosi o podział majątku należy uiścić dodatkową opłatę, która w zależności od wystąpienia zgodnej woli obu małżonków co do sposobu podziału majątku może wynosić 300 zł lub 1000 zł. Oprócz tego jeżeli strona uzna, że niezbędna będzie pomoc profesjonalnego pełnomocnika, należy pamiętać o dodatkowych kosztach.

Tak samo, jak w przypadku kosztów rozwodu, czas postępowania rozwodowego uzależniony jest od wielu czynników, jak m.in. zawiłość sprawy, kwestia podziału majątku, wola stron do rozwiązania małżeństwa, fakt posiadania wspólnych małoletnich dzieci. Niemożliwe jest zatem określenie czasu trwania sprawy rozwodowej z góry. W przypadku braku orzekania przez sąd o winie małżonków w rozkładzie pożycia sprawa najczęściej trwa zdecydowanie krócej (ostatnie takie sprawy prowadzone przez Naszą Kancelarię trwały 6-10 miesięcy).

Podział majątku nie zawsze musi się wiązać ze sprawą rozwodową. Podział jest możliwy do przeprowadzenia w połączeniu ze sprawą o rozwiązanie małżeństwa, ale również przed, jak i po rozwiązaniu. Nie w każdym jednak przypadku w tym celu wymagany jest proces sądowy. Małżonkowie mają możliwość podzielić wspólny majątek na podstawie umowy, gdzie strony same ustalą i zaakceptują wielkość przysługującej każdemu części majątku. Udziały w podzielonym majątku wspólnym z ważnych powodów nie muszą być równe, a mogą zależeć od stopnia przyczynienia się do powstania majątku wspólnego.

Wina przy rozwodzie nie musi być tematem rozważań sądu jeżeli strony złożą zgodne żądanie co do nie ustalania winy w rozpadzie małżeństwa, czego skutek będzie taki, jak gdyby żaden z małżonków nie ponosił winy. Co do zasady jednak, sąd orzeka o winie rozpadu małżeństwa. Wina w rozpadzie pożycia małżeńskiego spoczywa na małżonku, po stronie którego zachowanie stanowi naruszenie obowiązków małżeńskich i doprowadziło do rozpadu pożycia małżeńskiego lub jego pogłębienia. Nie istnieje pojęcie „mniejszej” lub „większej” winy. W związku z powyższym można wyróżnić różne rodzaje rozwodu tj. rozwód bez orzekania o winie, rozwód z orzeczeniem winy jednej strony lub rozwód z winy obojga małżonków.

W celu pomyślnego przeprowadzenia sprawy rozwodowej, strona może ustanowić pełnomocnika procesowego w postaci radcy prawnego lub adwokata. Profesjonalny pełnomocnik przygotuje niezbędne pisma procesowe oraz przeprowadzi klienta przez cały przewód sądowy w tym na pewno ciężkim i stresującym czasie. Pełnomocnikowi należy udostępnić wszelkie niezbędne dokumenty oraz poinformować o wszystkich znanych faktach, tak aby w najdokładniejszy sposób mógł bronić praw klienta. Koszty zastępstwa procesowego w sprawach o rozwód zależne są od stopnia zawiłości sprawy.

Małżonkowie za obopólną zgodą przed skierowaniem sprawy do sądu mogą skorzystać z usług mediatora w celu rozwiązania polubownie sporu. Dla stron jest to znacznie korzystniejsza opcja, biorąc pod uwagę całkowite koszty, jak również ilość stresu związaną z rozwodem. W trakcie przewodu sądowego zgodnie z przepisami Kodeksu postępowania cywilnego sąd może skierować strony do mediacji jeżeli istnieją widoki na utrzymanie małżeństwa. W ocenie kancelarii każdy profesjonalny pełnomocnik jeżeli istnieją widoki na utrzymanie małżeństwa powinien zachęcać strony do polubownego rozstrzygnięcia sprawy poprzez jej skierowanie do mediacji.

Zgodnie z art. 58 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego – w wyroku orzekającym rozwód sąd rozstrzyga o władzy rodzicielskiej nad wspólnym małoletnim dzieckiem obojga małżonków i kontaktach rodziców z dzieckiem oraz orzeka, w jakiej wysokości każdy z małżonków jest obowiązany do ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania dziecka. Sąd uwzględnia pisemne porozumienie małżonków o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymaniu kontaktów z dzieckiem po rozwodzie, jeżeli jest ono zgodne z dobrem dziecka. Jeżeli dobro dziecka za tym przemawia sąd może powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców, ograniczając władzę rodzicielską drugiego do określonych obowiązków i uprawnień w stosunku do osoby dziecka.

Ich wysokość zależy usprawiedliwionych potrzeb dziecka oraz możliwości majątkowych i zarobkowych pozwanego rodzica tj. od tego ile taki rodzic może zarobić przy dołożeniu należytej staranności, a nie tego ile w danej chwili rzeczywiście zarabia.

Zgodnie z art. 133 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Rodzic może uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starać w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się. Istotnym jest, że obowiązek alimentacyjny nie jest ograniczony czasowo, nie wygasa wraz osiągnięciem przez uprawnionego pełnoletniości lub zdobyciem konkretnego stopnia wykształcenia.

Rozwiedziony małżonek znajdujący się w niedostatku, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia może żądać od drugiego dostarczenia środków utrzymania w zakresie odpowiadającym usprawiedliwionym potrzebom uprawnionego oraz możliwościom zarobkowym i majątkowym zobowiązanego małżonka. Obowiązek alimentacyjny wygasa w razie zawarcia przez uprawnionego małżonka nowego małżeństwa, a gdy małżonek zobowiązany nie został uznany winnym rozkładu pożycia, obowiązek wygasa także z upływem pięciu lat od orzeczenia rozwodu, chyba że sąd ze względu na wyjątkowe okoliczności na żądanie uprawnionego przedłuży wskazany termin. Gdy zobowiązanym jest małżonek wyłącznie winny rozkładowi pożycia, jego obowiązek alimentacyjny nie będzie ograniczony żadnym terminem.